Długie

Długie, to miejscowość położona około 3 km na południe od Jedlicza i 10 km od Krosna. Miejscowość ta została założona najprawdopodobniej końcem XIV wieku lub na początku XV wieku. Po raz pierwszy wymieniana jest w dokumentach z 1429 r., w którym to roku stanowiła własność dziedzica Jedlicza, Piotra Mleczki.
W 1435 r. Długie przeszło na własność Piotra z Żarnowca, który następnie odstąpił część miejscowości z czterema gospodarstwami kmiecymi Mikołajowi Krasnopolskiemu.
U schyłku XIV stulecia Długie stanowiło własność Zarzeckich. W tym czasie we wsi znajdował się folwark, młyn i karczma. Później folwark został zapisany przez właściciela, Konstantego Humnickiego, miecznika sanockiego na rzecz kurii przemyskiej. Ta w 1728r. na mocy aktu fundacyjnego wystawionego przez biskupa przekazała go paulinom ze Starej Wsi koło Brzozowa. Stał się on w ich rękach, podobnie jak folwark w Żarnowcu podstawą gospodarczego istnienia klasztoru. Dzięki temu zachował się interesujący Inwentarz Budynków Dworskich we wsi Długiem. Dnia 12 stycznia Roku 1736 Opisany, który wymienia i opisuje: dwór, stajnie, folwark, spichlerze, oborę, gumna oraz browar i winiarnię wytwarzające na potrzeby właściciela folwarku. W 1739r. folwark został zniszczony przez pożar. Choć Paulini Starowiejscy odbudowali zniszczone budynki, to nie długo ten cieszył świetnością. Po kasacie zakonu, folwark stopniowo popadał w ruinę, dzierżawiony przez przypadkowe osoby. W latach następnych wielokrotnie zmieniali się właściciele wsi.
Pod koniec XIX wieku, Długie stanowiło własność Władysława Bobrowskiego, który wzniósł we wsi pałacyk istniejący do dnia dzisiejszego. Wówczas Długie liczyło 496 mieszkańców, których liczba wzrastała do 670 tuż przed II wojną światową. W czasie I wojny światowej Długie kilkakrotnie przechodziło "z rąk do rąk". Pod koniec września 1914 r. za wycofującymi się wojskami austro - węgierskimi do wsi weszli kozacy. Na szczęście ich "pobyt" we wsi nie trwał długo, bo zaledwie kilka dni. Już 3 października wojska 2 Armii austro - węgierskiej wyparły Rosjan z okolic Jedlicza i zatrzymały się dopiero pod Przemyślem.
Jak zmienne są koleje wojny przekonali się mieszkańcy Długiego i okolic miesiąc później, w dniach 12-14 listopada, kiedy to Rosjanie ponownie zajęli te tereny.
W grudniu wojska austro - węgierskie znowu wyparły Rosjan, ale ci kolejny raz powrócili tutaj i zostali aż do wiosny 1915r., kiedy to ponowna ofensywa wojsk austro - węgierskich i niemieckich z rejonu Gorlic wyrzuciła Rosjan już na dobre. W wyniku wybuchu II wojny światowej Długie, tak jak cała Polska, znalazło się pod okupacją. Niemcy stworzyli nową organizację administracji w wyniku, której gmina Jedlicze ( w tym Długie) znalazła się w granicach powiatu krośnieńskiego. Dla ludności Długiego podobnie jak i całej gminy ogromnym ciężarem stały się nałożone przez okupanta kontyngenty.
Tereny gminy Jedlicze zajęte zostały przez wojska sowieckie w pierwszej połowie września 1944r. W 1955r., kiedy to zaczęto tworzyć gromadzkie rady narodowe, z Długiego wydzielono dawny przysiółek Poręby, który od tego czasu tworzy odrębne sołectwo.
W latach 50 - tych zaczęło swoją działalność Koło Gospodyń Wiejskich, które aktywnie i nieprzerwanie działa do dziś. Warto również zaznaczyć rolę Ochotniczej Straży Pożarnej, która istnieje w Długiem od kwietnia 1948 r., kiedy to została założona inicjatywy mieszkańców - Stanisława Bobusi, Tadeusza Bugla, Władysława Szczepana, Jana Longawy, Feliksa Krawczyka, Stanisława Biedronia i Władysława Bugla.
W pierwszych latach działalności brakowało sprzętu do gaszenia pożarów i pieniędzy na rozwój organizacji. Pierwszą siedzibą OSP była piwnica pod Domem Ludowym. Na budynku tym był zainstalowany specjalny gong, służący do alarmowania o pożarze. Pełnił on funkcję dzisiejszej syreny. Do pożarów strażacy wyjeżdżali konnym wozem zgodnie z ustalonymi wcześniej dyżurami.
W 1969 roku oddano do użytku nową szkołę podstawową.
Miejscowość długo borykała się z problem powodzi, która nawiedzała wieś przy każdym większym opadzie. Jednak regulacja rowu biegnącego przez wieś w 1989 - 90 rozwiązała ten problem. Ważnym dla miejscowości rokiem był 1998 rok, kiedy dzięki pracy i zaangażowaniu mieszkańców Długiego oraz przy wsparciu finansowym budżetu gminy oddano do użytku nowy Dom Ludowy. W tym też roku miejscowość została stelefonizowana. W 2002 r. oddano do użytku, wybudowaną społecznie nową remizę strażacką. Podczas uroczystości otwarcia nowej remizy odbyło się także przekazanie samochodu strażackiego marki "Żuk", który strażacy z Długiego otrzymali od gminy. Do zabytków Długiego zaliczyć można pałacyk Bobrowskich, w którym dzisiaj mieści się Państwowy Dom Dziecka. Pałacyk w ubiegłym roku został wyremontowany. Ponadto w Długiem znajdują się nieliczne już domy pochodzących z początku XX wieku, a także jedna zabytkowa kapliczka z końca XIX stulecia.
Wszystkie organizacje, koła i związki działające w Długiem wspólnie dbają o dobry rozwój swojej miejscowości. W 2004 roku Długie zyciężyło w konkursie na najbardziej estetyczną wieś powiatu krośnieńskiego ogłoszonym przez Starostę Zbigniewa Braję. Celem konkursu było wybranie najlepiej utrzymanej wsi, oceniane było również zaangażowanie społeczności do upiększania swojego otoczenia. Długie otrzymało 192 punkty na 210 możliwych. Sołtys Długiego Anna Warchoł otrzymała od starosty dyplom i puchar oraz okolicznościową tablicę informacyjną.