Promocja książki „Stanisław Stopkowicz - Zbrojmistrz - Bronioznawca z Jedlicza”

30 kwietnia br. odbyła się promocja książki „Stanisław Stopkowicz - Zbrojmistrz - Bronioznawca z Jedlicza”. Książka wydana została przez Gminną Bibliotekę Publiczną im. Kaspra Wojnara w Jedliczu. Spotkanie rozpoczęło się krótkim wprowadzeniem muzycznym w wykonaniu Macieja Łukaszewicza Dyrektora GOK w Jedliczu, a towarzyszyła mu Dominika Góra, która przytoczyła opis walki Pana Wołodyjowskiego oraz Kmicica. Pani Elżbieta Kochańska Dyrektor GBP powitała gości oraz zapowiedziała głównego bohatera spotkania. Pan Stanisław powiedział, iż od najmłodszych lat pasjonował się bronią białą, zanim jednak zajął się jej tworzeniem, zajmował się inną artystyczną twórczością,  taką jak  malarstwo oraz rzeźba w drewnie. Zarówno broń biała, jak i obrazy oraz rzeźby można było podziwiać podczas promocji książki.

Płatnerstwo to zamierzchłe zajęcie, które bez reszty pochłonęło Pana Stanisława. Jak sam przyznał „bakcyla” połknął dzięki wujkowi, kawalerzyście w przedwojennym wojsku polskim, który opowiadał mu fascynujące historie z orężem w tle. Wówczas Pan Stanisław zapragnął własnej szabli, to pragnienie ziściło się po kilkudziesięciu latach  kiedy wykonał ją  własnoręcznie.

Podczas spotkania Pan Stopkowicz omawiał kolejne dzieła, przytaczał historie ze swojego życia związane z jego hobby, opowiedział wiele anegdot. Z sentymentem opowiedział o pierwszej szabli  którą wykonał, a był to  typ oficerski, wzór 22, z mosiężnym zamkniętym kabłąkiem przy rękojeści i stalową pochwą.  Poza polskimi szablami, Pan Stanisław wykonał także japońskie miecze samurajskie - katany.

Podczas spotkania uczestnicy nie tylko mogli posłuchać jak wykonuje się szable, miecze, zbroje czy też inne elementy uzbrojenia. Mogli zobaczyć wszystko z bliska, wziąć w dłoń, dokładnie obejrzeć.  

Na zakończenie spotkania na ręce Pana Stanisława Zastępca Burmistrza Piotr Rostek oraz Dyrektor Gminnej Biblioteki Publicznej w Jedliczu Elżbieta Kochańska złożyli podziękowania. Pan Stanisław słowa wdzięczności skierował do żony,  gdyż nikt tak dobrze jak ona nie wie ile pracy i poświęconych godzin wymaga jego hobby.